Τετάρτη 15 Ιουνίου 2011


Έχουν περάσει μέρες, στιχάκι δεν σου έχω γράψει. Περνούν οι βραδιές με την μορφή σου στο προσκέφαλό μου και δεν γίνεται να ξεφύγει η ματιά. Προς στιγμή, χάθηκε το φως του φεγγαριού και βρήκα την κατάλληλη στιγμή για ένα φιλί, μην το δεις, μόνο να το αισθανθείς. Γλυκό το πιοτό  από τα χείλη σου και πόσα τάζω σε τούτο το σύννεφο να μείνει ακίνητο για χάρη μου. 
Χατίρι στην ματιά μου και σώθηκαν όσες ελπίδες είχα, σαν φάνηκε ο μορφέας στην θέση της μέρας. 
Μπόρεσα και πίστεψα, θέλησα να σε αγγίξω έστω και στο τελείωμα της άμμου στην κλεψύδρα. Πόσο μου απομένει; Να μου επιτραπεί να λικνίσω το κορμί σου στης ψυχής μου το νανούρισμα.

2 σχόλια:

iLiAs είπε...

καλημέρα Ευγενια! :)

Εvgenia Tr είπε...

επίσης Ηλία! :)