Δευτέρα 20 Ιουνίου 2011

Σε όποιο όνειρο ζεις σαλεύουν οι ματιές και ξεκίνησες να λες τους  στίχους σου σε ξένη μελωδία. Παγκάκι για βάθρο και λίγο κρασί για την πρόποση της νυχτιάς. Καίνε τα φιλιά τις τελευταίες  αφορμές και όπου βαδίζεις σβήνουν τα σημάδια από την θαλασσινή αύρα.
Ακόμη μια αφιέρωση, ακόμη ένα δειλό ξωτικό και το χειροκρότημα δεν αργεί. 
Φέγγει όπου ζεις, από μακρυά διακρίνω το φως, σκοτάδι γαρ εδώ, αλλά θα πω ψευδαίσθηση του νου θα είναι και θα ξαποστάσω για ένα νανούρισμα.
Ξύπνησα με αγκάθια στα μαλλιά, με χώμα στο πρόσωπο και η βροχή το μόνο που αλλάζει το τοπίο.
Μπερδεύτηκες, εγώ συνεχίζω, όπου ανασαίνεις, εκεί παραδίδονται εντολές και ευχές.

Δεν υπάρχουν σχόλια: