Ένα αγαπημένο τραγούδι, το αποψινό νανούρισμα, ένα στιχάκι μοναχά ο τίτλος του και είναι όλη η αλήθεια του. Χάζεμα σε εικόνες από το παρελθόν και η ματιά σου στην θάλασσα, στο πέλαγος καρφωμένο, λες και δεν έχεις ξαναδεί καράβι να ταξιδεύει πάνω σε φως ουρανού. Ξάπλωσες, την μορφή του μην χάσεις, είπε πως θα φανεί, στο έχει ορκιστεί αιώνες τώρα, και επιμένεις πως θα τηρήσει την υπόσχεση, έστω και αν του το θυμίσουν οι ερωμένες του.

Σιγοψιθυρίζοντας την μελωδία του, θα αφήσεις μια ευχή να προτρέξει και να κρυφτεί στο μαξιλάρι σου. Το φιλί, δεν πρόλαβε να δει το φευγιό της και έμεινε στα χείλη φρουρός για όσο θα ανατέλλει ο ήλιος σε δικό σου βλέμμα.