Παρασκευή 17 Ιουνίου 2011

Στο χάραμα έφτασα, δίχως κουβέντα στα χείλη και ξεστόμισα ένα όνομα θαρρώ, μια ανάσα, μα δεν στο είπα, ούτε γύρισα να σε κοιτάξω. Στην μέση ενός ονείρου, άνοιξε ωκεανός και βύθισε εικόνες από την ματιά σου βγαλμένες.και σώπασα για μια ακόμη φορά στην στιγμή σου. Δεν μπορεί κανείς να δηλώσει το ψέμα και την αλήθεια, τολμηρός δεν υπήρξε και αναμονή σε λιμάνι για μέρες, ώσπου να βρεθεί δρομολόγιο για την επιστροφή. Πρέπει να πω αντίο; να σε φιλήσω, να σε καληνυχτίσω; μα ακόμη συζητάμε, ανταλλάσσουμε χαμόγελα, ξέρω, είναι για την στιγμή που θα ξεχαστεί το φιλί.
Στο σούρουπο έφτασα, δίχως να έχω αντιληφθεί αλλαγή καιρού και αναζήτησα εσένα δίπλα μου, μα είχες αποκοιμηθεί.

1 σχόλιο:

iLiAs είπε...

ωραια photo!!!

καλημερα!! :)