Που να εναποθέσεις ένα αστέρι για να κοιμηθεί, να ξαποστάσει όπως του αρέσει να λέει, μην παραδεχτεί πως νυστάζει , πως κουράστηκε από την αιώνια διαδρομή. Του έταξες πέπλα, έναν βυθό για να ακούει μόνο θάλασσας μελωδίες, μόνο αυτές δεν έχουν φτάσει στα αυτιά του, μόνο εκείνες να ταξιδεύουν μακρυά του για να φέρουν, μονάκριβα στολίδια, κάτι να σου ταιριάζει. 

Μια ανάσα εναπόθεσα στο προσκέφαλό του, να αισθάνεται πως υπάρχει κάτι που θα το τοποθετήσει πάλι εκεί από όπου θέλησε να ξεφύγει, από τα λημέρια του.