Η φωτιά σβήνει, λες να μην το ξέρω;! νερό θα την καλύψει, να καταλαγιάσει την ζημιά. Να την κάνει δικιά του θέλει, ευσεβής πόθος, γιατί όσες φορές κι αν την αγγίξει, θα χαθεί εμπρός στα μάτια του. Την φυλάει μέσα στην ορμή του και την κρατάει σαν φιλί, να την βγάλει σε ακτή, σαν κοχύλι. 
Στολίδι, κάτι μαγικό η φλόγα της, θα σε ζεστάνει, μα θα σε κάψει σαν ξεχαστείς. Τα στοιχεία μπερδεύτηκαν, θέλησαν να παίξουν και αγκαλιάστηκαν. Πρέπει να έσβησε στην ψυχή του.