Τετάρτη 19 Οκτωβρίου 2011

Κινούμαι στο σκοτάδι και νιώθω τις σιωπές σου. Βυθίζομαι στην χροιά σου και αναδύομαι στην προσμονή σου. Είναι μονάχα ένα βήμα, αλλά πολλοί οι συνδυασμοί και είναι μόνο ένα χάδι, μα πολλές οι συναρτήσεις του. Είναι η αρχή που μπερδεύει και θολώνει την σκέψη, είναι το πρώτο φιλί που σε γλυκαίνει και απορροφά την αλμύρα. 
Λικνίζεται ο μορφέας στην παρουσία σου και αφηρημένος ξεχνιέται ως την αυγή στα μονοπάτια σου.
Έκλεισες τα μάτια, απέχεις μια σκέψη μακρυά, σε ορίζοντα πορφυρό και σε στιχάκια ζεστά.
Τα χείλη δεν θα αρνηθούν την θύμησή σου.




Δεν υπάρχουν σχόλια: