Πέμπτη 4 Φεβρουαρίου 2010

Ένα γραμμόφωνο παίζει ένα δισκάκι που θεωρούσες πως δεν θα ξανάκουγες ποτέ. Γρατζουνισμένος ήχος, αλλά δεν σε ενοχλεί καθόλου, γνώριμες εικόνες, παλιές, ξεθωριασμένες, αλλά ξέρουν να ζεσταίνουν την σκέψη σου. Ένα ψέμα σου λέει, το αγαπημένο σου παραμύθι και ας είναι αυτό που θα σε λυτρώσει για ετούτη την βραδιά. Θα συντροφεύσεις τις αναμνήσεις σου ως την άκρη του ορίζοντα και θα τους πεις το πιο όμορφο νανούρισμα για τούτο το άσμα, δικιά τους ανάμνηση να γίνει.

Δεν υπάρχουν σχόλια: