Τετάρτη 17 Φεβρουαρίου 2010

Θα κλείσεις τα βλέφαρα με προσμονή για όνειρα για τα τερτίπια του μορφέα, ό,τι θελήσει εκείνος, ό,τι περισσέψει από την φαντασία του να στην φέρει ανάμνηση ή λήθη το χάραμα σαν σε ξυπνήσει, γιατί έχει μάθει να παιδεύει και ποτέ ξεκάθαρος να μην είναι. Θα πλαγιάσεις με τόση λαχτάρα για αυτό που δεν υπάρχει. Ψεύτικο και τούτο, μα σε σένα κουρνιάζει. Παραμύθι η νυχτιά, φόρεσε γιασεμί να σε γλυκάνει και να σου ψιθυρίσει πως όνειρό της θα είσαι εσύ.

Δεν υπάρχουν σχόλια: