Θα κλείσεις τα βλέφαρα με προσμονή για όνειρα για τα τερτίπια του μορφέα, ό,τι θελήσει εκείνος, ό,τι περισσέψει από την φαντασία του να στην φέρει ανάμνηση ή λήθη το χάραμα σαν σε ξυπνήσει, γιατί έχει μάθει να παιδεύει και ποτέ ξεκάθαρος να μην είναι. Θα πλαγιάσεις με τόση λαχτάρα για αυτό που δεν υπάρχει. Ψεύτικο και τούτο, μα σε σένα κουρνιάζει. Παραμύθι η νυχτιά, φόρεσε γιασεμί να σε γλυκάνει και να σου ψιθυρίσει πως όνειρό της θα είσαι εσύ.
Τετάρτη 17 Φεβρουαρίου 2010
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου