Πρέπει να ήταν καλοκαίρι, να είχα αφεθεί στην ζεστή αγκαλιά του ήλιου, να ήθελα αλμύρα να γευτώ από χείλη και να βρέθηκα αντίκρυ σου. Πως να ξεφύγει κανείς από την ματιά σου. Χαράζω γραμμές σε άμμο, αποφεύγω κάστρα, τείχη, κουβαδάκια και παίζεις σε κάθε κύμα που έρχεται. Καίνε τα μάγουλα, ροδαλά και τα χείλη σου. Δίψα και πως να φύγεις, όταν απέραντη η θάλασσα στην ψυχή σου. Πρέπει να ήταν χειμώνας, να ένιωθα το κρύο του χιονιά, να ήθελα αγκαλιά και να βρέθηκα σε φθινοπωρινό τοπίο.