Τρίτη 23 Φεβρουαρίου 2010

Τετριμμένες λέξεις στα χείλη σου και εγώ απλά ζήτησα μια ματιά σου, ένα φιλί για του ονείρου τα δάκρυα. Φλυαρίες σε λάθος στιγμή καλύπτουν τα ίχνη του, αλλά πρόλαβα να πιάσω την εικόνα του, καθώς έστριβε στο σοκάκι. Εύκολο να πεις πως σε ξελόγιασαν σαν παιδί και να κλαφτείς, ζητώντας κατανόηση, μα το χάδι χάθηκε σε λάθος αγκαλιά. Τάξε σε άγιο τους παλμούς σου, να σωθείς, μα συγνώμη μην πεις. Τι πιο εύκολο να μοιρολογείς, αλλά ξέχασες να μείνεις άφωνος ενώπιόν μου. Μην στεναχωριέσαι, δεν σε λησμονώ.

Δεν υπάρχουν σχόλια: