Ένα κενό όλες οι αναμνήσεις και ψάχνεις να τις βρεις στο απέραντο της θάλασσας. Θα κρυφτείς σε αυτές και όσα η λήθη επιτρέψει, θα δακρύσεις μια ακόμη φορά βροχή να φέρεις σε τούτη την γη. Άνθος στα χέρια σου και να μπορούσες να θυμηθείς ποιος στα άφησε και δεν είναι πια δίπλα σου, το γιατί και πως να ξεφύγεις από την ακτή. Όλα σε ακολουθούν και ας μην έχεις αφήσει χνάρια, όλα είναι σε σένα εαυτός. Ένας καημός όλες οι αναμνήσεις για το παράπονο που δεν φεύγει, ψάχνεις τρόπους να το εξορίσεις σε ένα κοχύλι, να το καλύψει το κύμα, την ψυχή σου να κοπάσει και για μια φορά να ακούσεις τον ήχο της θάλασσας.