Σε ποια ψυχή να μιλήσεις, όταν όλα σιωπούν σε ήχους γαλήνιους, αν και τόσο έντονοι. Θάλασσα στην αγκαλιά σου, ηρεμείς αν και δεν το καταλαβαίνει κανείς. Σύννεφα ή απλά εικόνες; μια ματιά και ας μην έχει κοιτάξει ποτέ κανέναν, ένα χάδι κι ας μην έχει αγγίξει ποτέ τίποτε. Πως μένεις πάντα σε τούτο το τοπίο, όλα μακρινά και απλησίαστα, όλα αντίκρυ ποτέ σε τούτη την ακτή. Φταίει η φουρτούνα που θεριεύει στην καρδιά, η βροχή που όλα τα παρέσυρε και έφερε άμμο στις πατημασιές σου. Ένα νησί ή μια νησίδα σωτηρίας;