Τετάρτη 24 Φεβρουαρίου 2010

Δεν θα σε αγκαλιάσει, δεν θα έρθει ποτέ, δεν μπορεί, όσο κι αν το θέλησε. Προσπαθείς να κρύψεις δάκρυ σε ένα τραγούδι. Ξαπλώνεις στις όμορφες εικόνες του. Έτσι πρέπει να είναι το φιλί, δίπλα του, έτσι η ανάσα σου μακρυά του. Δεν γράφω ποίημα, παρέα κρατώ στην φλύαρη ψυχή μου. Λαχτάρα και πάλι φταίει. Συγνώμη να ζητήσω από τα μάτια σου και ας πονώ εγώ. Μην διαλέξεις λάθος χέρι, το δαχτυλίδι το κρατώ στο δεξί, την καρδιά μου στο αριστερό. Ένα παιχνίδι ή μια ζωή. Είμαι πολύ μικρή για να σου προσφέρω το οτιδήποτε και ας μεγαλώνω.

Δεν υπάρχουν σχόλια: