Και όλα κινούνται στον ίδιο στόχο και όλα αποσκοπούν στο ίδιο μοτίβο. Ξεχνιούνται οι μέρες σε αλλιώτικες αγκαλιές, περασμένα μεγαλεία ενός άψυχου ψυχισμού. Περιμένω κάπου έξω, σε μέρος παράξενο την στιγμή που θα πεις αντίο για να πω στο μυαλό να ξεκολλήσει από όσα είχε δεδομένα σε τούτο το απόμερο κομμάτι του ονείρου. Ξέρεις! παγίδες στήνω, δεν σου είπα ποτέ την αλήθεια και τώρα μαρτυρώ μονάχα όσα φαίνονται πως είχαν αφεθεί να υπάρχουν στα διηγήματα.
Και όλα απομακρύνονται από τον ίδιο στόχο και όλα μυρίζουν πια την δική σου κολόνια.