Φιλί χάραμα στα χείλη σου να αφήνω σαν σε ονείρου εικόνα, δίχως αποτύπωμα δικό μου. Ποτέ να μην γνωρίζεις την μορφή μου, μην την αναγνωρίσεις και με λησμονήσεις. Χίλια νανουρίσματα στο προσκέφαλο σου έφερα και παραμύθια στον μορφέα να σε οδηγήσουν, δίχως σκέψεις, δίχως σύννεφα, μόνο ήλιο, ζωγραφιές από καλοκαίρι. Μπορεί να στέκομαι δίπλα σου αιώνια, αλλά μονάχη, στην ψυχή σου, αλλά όχι στην καρδιά σου.
Τρίτη 5 Ιανουαρίου 2010
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου