Ένα βήμα σε αγκαλιά και δυο σε ξένο χώμα να μην ξεχνώ, τις στιγμές μου σε ακτές και χάρτινα δειλινά. Ένα φιλί σε χείλη και δυο σε μάγουλα να μην ξεχνώ, πως γνωστοί θα παραμείνουμε στο πέρασμα του χρόνου. Ακούω μουσικές να ξεχνιέμαι, να με ακολουθούν στις σκέψεις του μυαλού, να μπορώ να βρω πάτημα για τούτο δα το στιχάκι και ψέμα να μην πω, πως όλα ξεκινούν και τελειώνουν σε σένα. Αποτυπώματα σε βρεγμένη άμμο και δεν αισθάνομαι την φυγή σου από τα μάτια μου. Δεν μπόρεσα ποτέ να πείσω τους αγγέλους μας πως δεν θα χαρίσω δάκρυα, αλλά ψυχή.
Δευτέρα 4 Ιανουαρίου 2010
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου