Δευτέρα 4 Ιανουαρίου 2010

Ένα βήμα σε αγκαλιά και δυο σε ξένο χώμα να μην ξεχνώ, τις στιγμές μου σε ακτές και χάρτινα δειλινά. Ένα φιλί σε χείλη και δυο σε μάγουλα να μην ξεχνώ, πως γνωστοί θα παραμείνουμε στο πέρασμα του χρόνου. Ακούω μουσικές να ξεχνιέμαι, να με ακολουθούν στις σκέψεις του μυαλού, να μπορώ να βρω πάτημα για τούτο δα το στιχάκι και ψέμα να μην πω, πως όλα ξεκινούν και τελειώνουν σε σένα. Αποτυπώματα σε βρεγμένη άμμο και δεν αισθάνομαι την φυγή σου από τα μάτια μου. Δεν μπόρεσα ποτέ να πείσω τους αγγέλους μας πως δεν θα χαρίσω δάκρυα, αλλά ψυχή.

Δεν υπάρχουν σχόλια: