Ψεύτης εγώ που κρύβω τα δάκρυά μου, αλήτης εγώ που ξεσπώ στην αγκαλιά μου μονάχη, που δεν λογαριάζω εγωισμό και μπροστά σου θα καώ. Τσιγάρο σε στάχτες μιας αγάπης; σε μια ψευδαίσθηση που εγώ θέλησα να μπω για να ξεχαστώ από την δύνη της ζωής και πίνω στα φιλιά που θέλησα να σου δώσω, στους καημούς που απλά αιτιολογήθηκαν μερικές φορές σε ξένα μάτια. Φωτιά εσύ; αέρας εγώ να δυναμώνω και να σε παίρνω μαζί μου στις πιο θολές μου σκέψεις. Ένα αλάνι είμαι, τι περίμενες, να σωπαίνω;