Σε δική σου φυλακή, γιατί ζητάς να μπω και να πιω φαρμάκι που αρνείσαι να απαρνηθείς και χαμόγελο στα χείλη σου να φανεί; να ταλαιπωρήσεις θες μια ψυχή για όσα έχεις ζήσει, δίχως μια στιγμή να σκεφτείς, πως καλώντας με στο πλάι σου, δεν θα δεχτείς στην αγκαλιά σου να με βάλεις έστω για ένα λεπτό. Μόνο ένα ποτήρι θα πιω να σου ευχηθώ για την αγάπη που κλαις και δεν μπορείς να δεις στα μάτια μου την ελπίδα. Συγνώμη μην ζητάς, λάθος δικό μου. Σφάλμα που ήρθα στο κάλεσμά σου και τον πόνο σου άκουσα. Δέσμιος μείνε του μυαλού σου και εγώ της καρδιάς μου.