Το μαύρο στο ρούχο μου μην φοβάσαι, αλλά το μαύρο της ψυχής μου. Στο χαμόγελο πόσα βλέπεις άγγελε μου. Μπορείς να κρυφτείς για όσο θελήσεις, αντιλαμβάνομαι τα σημάδια και ξέρω να σου πω με λόγια σιωπηλά πως εγώ δεν φεύγω, ταξίδι αν θες να χαράξεις ευπρόσδεκτος είσαι, αλλά κράτα για σε όσα φοβάσαι να ψιθυρίσεις στου αγγέλου σου την αγκαλιά. Όναρ στου μορφέα τα βράδια πως να φτιάξεις και να σου πει πως το είχε ανάγκη, πως ήταν το μόνο που θα τον γαλήνευε. Είμαι πολύ μικρή για να σε συμβουλεύσω, αλλά μην πεις πως δεν στο είπα, το μέλλον δεν βλέπω, το παρόν όμως κατάματα κοιτώ.