Πληγή

Η πληγή ζυγώνει, όπως μπορεί και ξέρει, μα και εσύ την έχεις αναγνωρίσει από μακριά κι ας φυλά το πρόσωπό της κρυφό. Υποτονικά καρδιοχτύπια, ηθελημένοι μάρτυρες για την καταγραφή και ο παμπόνηρος παλμός, ήρθε και έκατσε προσοχή στην πρώτη ματιά. Θαυμασμός μορφής, της μαεστρίας σου. Ολότελα παραδομένος σε ό,τι κι αν είσαι, σε ό,τι ορίζεις, σε ό,τι ευελπιστείς να καταφέρεις.
Είσαι έτοιμος; θα καταπατηθούν όλα όσα κατέχεις σε ελάχιστες εικόνες από τώρα. Όποιο φιλί κι αν προσδοκείς να δώσεις, κάντο τώρα, που αντέχεις ακόμη να αιμορραγείς και να θέλεις να με έχεις κοντά σου.
Η πληγή δημιουργείται αργά, γιατί μέσα σε όλο αυτόν τον πανικό, ακόμα σε πονώ, σε νιώθω και είναι δύσκολο να κάνω το δάκρυ να υποκριθεί, πως δεν θα το δεις.