Ουρανός

Περπατούσα και σταμάτησα όχι από εμπόδιο μα ήρθε η νύχτα και μου ζήτησε μια χάρη, τον ουρανό της να προσέχω. Να μετρώ τα αστέρια της και να είμαι σχολαστική με την φροντίδα τους. Συνέχισα να κινούμαι, αλλά σε  παράλληλη τροχιά. Σκοτάδι, πάντα να φαίνεται η ομορφιά τους, να ξεχωρίζει η λάμψη τους πάνω σε μαύρο βελούδο. Θα απορήσεις πως δεν τα μπερδεύω, πως και είμαι τόσο σχολαστική, πως ξεχωρίζω το καθένα! 

Είναι σύνεση να ξεκινώ πάντα το μέτρημα από σένα και έτσι δεν χάνομαι και έτσι δεν λησμονώ την υπόσχεση.
Βαδίζω με ρυθμό παλμού, να μην ξεχνώ την μορφή μου, γιατί καθρέφτης μοιάζει ετούτος ο ουρανός!