Σάββατο 31 Μαρτίου 2012

Ένας να κρατά τον ρυθμό και ο άλλος να χτυπά τις νότες. Έτσι είναι αυτό το κομμάτι και δίχως πρόβα θα βγει, γιατί η ένταση θα χορέψει στις χορδές, αφού κρατάς την πένα. Είμαστε καταδικασμένοι, είσαι άγγελος, είμαι φωτιά και για μια αγκαλιά θυσιάζεις αυτό που σε ξεχωρίζει.
Ένας να κρατά τα μπόσικα και ένας να εξιστορεί το όνειρο. Έτσι είναι αυτή η ευχή, τάμα για να πράξεις αυτό που είπες, απερίσκεπτα, πριν λίγο. Είμαι νερό, είσαι φιλί, είμαστε θάλασσα και για μια βουτιά παραδίδεις χειμωνιάτικη δροσιά.
Δεν έφυγα, δεν παραιτήθηκα, δεν σε προσπέρασα. Δεν άντεξα τον πόνο που περικλείεις και έκατσα δίπλα σου για να νιώσει την στιγμή που θα μου ζητάς, να σου έχω μοιάξει τόσο, ώστε ό,τι καις να στο χαρίζω, ό,τι φυλώ να είναι η ψυχή σου.
Κάποιος πρέπει να με αγάπησε και μου δώρισε την μορφή σου.

Δεν υπάρχουν σχόλια: