Καίγεται το κορμί και ισορροπεί, κλέβει την ματιά σου και χαμογελά. Έρωτας από τους παλιούς, ξεχασμένα μυστικά και ποιος ασχολείται τέτοια ώρα με τις ακολουθίες τους, εγώ φιλί παίρνω και μεθώ, εσύ νιώθεις και αναπνέεις. Τραγούδι σκαρφίστηκα να σου πω, απαγγελία του φονικού και διόρθωσες τις ατάκες μου, σαν σου θύμισα παρελθόν.
Πάρλες και διάλογοι να καλύπτουν την σιωπή στις ματιές μας, αρκεί μονάχα αυτό, να αναγνωρίσω το παρασύνθημα και να συμπληρώσω την σειρά σου.
Θα έπρεπε να σε κατέχω; απλά σε δέχτηκα σαν δικό μου είναι.
Θύμισε στα παιδιά το πως γνωριστήκαμε και θα δακρύσουν, ταξίδεψέ τα στο παραμύθι σου και θα σωπάσουν στο τέλος του, γιατί είναι ιδανικό.
Καίγεται η νύχτα και μηδενίζει η μέρα.
Πάρλες και διάλογοι να καλύπτουν την σιωπή στις ματιές μας, αρκεί μονάχα αυτό, να αναγνωρίσω το παρασύνθημα και να συμπληρώσω την σειρά σου.
Θα έπρεπε να σε κατέχω; απλά σε δέχτηκα σαν δικό μου είναι.
Θύμισε στα παιδιά το πως γνωριστήκαμε και θα δακρύσουν, ταξίδεψέ τα στο παραμύθι σου και θα σωπάσουν στο τέλος του, γιατί είναι ιδανικό.
Καίγεται η νύχτα και μηδενίζει η μέρα.
Αναρτήσεις
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου