Χρόνος

Είναι τόσο εύκολο να αφεθείς σε μια μορφή και να την υπακούσεις σε όλες της τις προθέσεις.
Θα σε καθησύχαζε αν ήξερες ως που φτάνουν τα όρια σου και πόσο εύπλαστες τελικά είναι οι αντοχές σου. Ένας κόσμος οριοθετείται ενώπιών σου, μια όμορφη εικόνα, μοναδική και απίστευτα πραγματική.
Δεν έχει υπόσταση, στοιχεία καλούνται να ενωθούν και να δημιουργήσουν. Ψυχές κομματιάζονται για να χωρέσουν σε τούτη την ματιά.
Είναι τόσο δύσκολο να μαλώσεις τον χρόνο που πέρασε, που φεύγει και είναι βιαστικός να πάρει μαζί του την μέρα που η άμμος ήταν βρεγμένη στα πόδια σου, όχι λάσπη.
Να είσαι επιεικής μαζί μου, να είσαι ευσεβής που η θάλασσα μόνο διάλεξα να μου μοιάζει, να μην σε αγγίζει, παρά μόνο όταν εσύ την αποζητάς.
Να έρθει το αύριο και να σου μοιάζει όλο και πιο πολύ από το χθες.