Καθόρισε εσύ το λάθος και το σωστό, λίγη σημασία έχει για μένα, αρκεί το φιλί σου να αναζητεί χείλη ζεστά και γνώριμα. Ξημέρωμα, πρόσχημα να κοιμηθείς, αυτό άλλωστε σου αρέσει, να χαζεύεις όλα όσα οι άλλοι βρίσκουν ανιαρά και δεδομένα στην νυχτιά τους. Ουρανός, το προσκέφαλο, αστέρια τα μόνα που σε σκεπάζουν, ενώ την ίδια στιγμή θα ήθελες να είσαι ο μόνος που τα αποζητάς. Ώρα για παραμύθι, μα ποιος τα πιστεύει αυτά τα πράγματα; σκέψεις ενός μυαλού, μιας ψυχής, όταν το σώμα νιώθει σε τούτη την διάσταση, κατάλοιπα από κάπου θα είναι. Βρες τους πρωταγωνιστές, ποιος θα υποδυθεί ποιον και εγώ απλά θα σκηνοθετήσω τα αποφθέγματά τους. Να τρέξω θέλω, αλλά ξέρω πως θα σταματήσω απότομα μπροστά σου. Διεύθυνε τις ώρες και τις μέρες και εγώ θα σου πω ένα σωρό δικαιολογίες, πάντα αιτιολογημένες, να έχω λόγο στην φυγή.
Κυριακή 18 Δεκεμβρίου 2011
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
2 σχόλια:
την καλημέρα μου..πολύ όμορφο το κείμενο σου...να σαι καλά
καλημέρα :)
Δημοσίευση σχολίου