Κυριακή 4 Δεκεμβρίου 2011

Πως μπορείς να συνυρπάξεις μαζί! Σε κοιτώ πάντα στα μάτια, με κρατάς πάντα από το χέρι. Ο μεγαλύτερος φόβος μου, ότι υπάρχεις. Ακουμπάς σε ψυχή και βαδίζεις στης καρδιάς σου την λογική, πιο έντονα από ποτέ. Δεν έχει χρειαστεί να σε επικαλέσω τα βράδια, γιατί σε νιώθω. Ποιος πιστεύει σε όνειρα, όταν οι ευχές ζωντανεύουν πάνω σε σύννεφο ουρανού! Σε αγκαλιάζω πάντα με σύνεση, με αγγίζεις πάντα με θέρμη.
Δεν θα μου επιτρέψεις να δω δάκρυα, μόνο σταγόνες βροχής. Δεν θα σε καληνυχτήσω, θα πεις πως τα χάδια είναι αρκετά. Ποιος να νικήσει; όταν αναζητάς το καλό και επιζητώ το κακό, όπως θεωρείς. Στον πρώτο παράλληλο δυο ζωές, απλώνοντας σκέψεις πάνω σε σεντόνια ηδονής για να ξοφλήσουν προσμονές.
Μόλις έκαψα ένα δάκρυ για χάρη σου, προσπαθώ.
Ωτοστόπ και πάλι πέτυχα εσένα στην καρότσα.
Θα σε χαζέψω, θα με σκιαγραφήσεις!

Δεν υπάρχουν σχόλια: