Σάββατο 10 Δεκεμβρίου 2011

Μόνος ή η ανάγκη να νιώσεις μοναχικός; είναι ακόμη νωρίς για να χαζέψεις άστρα, είναι αργά για να ανοίξεις ένα ακόμη μπουκάλι. Στην υγειά σου, ψηλά το ποτήρι και μένει μόνο ο ήχος που σπάει. Τα χέρια πάνω στο μπαρ, θυμίζουν πως δεν μπορείς να σταθείς όρθιος και γλιστράς από το κάθισμα, να ξεμυτίσεις στα σοκάκια. Σοβαρός τυχοδιώκτης θαρρείς πως είσαι, με ξεφτισμένα παντελόνια και λεκέδες στα μανίκια. Καταχρήσεις για να κυλήσεις  στο όνειρο. Αφελές να σκεφτείς πως αφέθηκε, τοποθετήθηκε, βαλτή για να σε πείσει να χαθείς. Ασήμαντο, μα σου έπεσε ένα ραβασάκι από την τρύπια σου τσέπη. Θα ψάξεις γονατιστός να το βρεις ως το χάραμα και σαν δεις πως ήταν αδειανό, δάκρυ.
Αβέβαιο αν θα σου κάνει το χατίρι η μέρα να σε κρύψει από τις χαραμάδες και τα κενά.
Στην λεβεντιά σου, που τόσο καλά υποσκάπτεις.

Δεν υπάρχουν σχόλια: