Πέμπτη 1 Δεκεμβρίου 2011

Regalo

Τι είναι αυτό που σε κάνει μοναδικό και ιδιαίτερο στα μάτια του και τον οδηγεί να σε κακομάθει; να σε φτάσει σε όρια. Θέλει να δει, να νιώσει, να πιστέψει πως όντως υπάρχεις όπως σε έχει αντιληφθεί, όπως ξέρει πως είσαι. Δεν κρύβεσαι, είσαι εκεί, στο ίδιο σημείο, στην αρχή, γιατί δεν ακούστηκε ήχος από όπλο. Χαμογελάς και μοιάζει να ξεκινά πόλεμος, ενώ απλά αντανακλάς από όσα βλέπεις στο πρόσωπό του, σαν χάνεται. Ηρεμία, ένα συναίσθημα που δεν θα περίμενες όσο κι αν το ζήταγες και επικρατεί αναστάτωση για να επιστρέψεις στα λημέρια σου.
Αμηχανία, ο φόβος που δεν μπορεί να εξατμιστεί στην όψη σου, κάτι το εύθραυστο, που με αυτή την ιδιότητα σε αγκαλιάζει για να μην σπάσει.
Εγωιστικό να έχεις αυτό που θέλεις, αλλά στο έχουν επιτρέψει.
Δεν έχει παραβιαστεί τίποτα, δεν έχει θυσιαστεί τίποτα από ψυχή και καρδιά, ούτε καν η ίδια η λογική.
Δεν θα ήθελες τίποτα διαφορετικό απο όσα έχουν διαδραματιστεί, γιατί οτιδήποτε άλλο θα ήταν πεζό, κενό, ανιαρό, φειδωλό.

Δεν υπάρχουν σχόλια: