Μια ψυχή ακούμπησε πάνω σε μια άλλη και χάλασε η ρότα. Έπεσαν σε ξέρα. Κόλλησαν στα αβαθή και προτίμησαν παιχνίδια στην άμμο από το να καλέσουν βοήθεια. Γέλια, ηλιοκαμμένες επιδερμίδες και χάδια από σκιές δέντρων στην αλμύρα. Χειμώνας και θυμήθηκαν πως είχαν περισσέψει μερικά ροδοπέταλα στου καπετάνιου το τιμόνι. Κυνηγητό ως την πρύμη, φιλί και λησμόνησαν την αφορμή.
Μια ψυχή έκλεψε τα δάκρυα μιας άλλης και χάλασε το προξενειό με τις μοίρες. Στέρεψε το νερό και παρακάλεσε να της τα δώσει, αντάλλαγμα δεν ζήτησε, ήξερε πως θα έρθει συνάμα.
Μοίρασε μια ευχή σε κάθε μελαγχολική σκέψη και κύλησε το ποτάμι, ενώ χαμογελούσε που ένιωθε το άγγιγμα της στο πρόσωπο.
Ακουμπά η μια πάνω στην άλλη να αλλάξουν οι σιωπές!