Και ήρθε το πλήρωμα του χρόνου; θέλω να πιστεύω πως όχι. Σαν σήμερα πριν πέντε χρόνια πήρα την απόφαση να ξεκινήσω, να δημιουργήσω αυτό εδώ το "σημειωματάριο". Ένα βήμα πιο έξω από τον εαυτό μου, ένα βήμα που αποτυπώνει όσα η ψυχή σκέφτεται, νιώθει, πονά και θέλει να εξομολογηθεί, με χιλιάδες ελαφρυντικά και άλλες τόσες επιρροές. Η δικιά μου λύτρωση.
Ελπίζω σε κάθε επισκέπτη να έχει δημιουργήσει εικόνες, συναισθήματα, μια μικρή και γλυκιά ανάμνηση.
Να ευχαριστήσω για μια ακόμη φορά την φίλη μου Μαριλένα που με δικιά της προτροπή ξεκίνησα το "καταφύγιο".
Ό,τι είναι αυτός ο " κόσμος του ονείρου"
Ελπίζω σε κάθε επισκέπτη να έχει δημιουργήσει εικόνες, συναισθήματα, μια μικρή και γλυκιά ανάμνηση.
Να ευχαριστήσω για μια ακόμη φορά την φίλη μου Μαριλένα που με δικιά της προτροπή ξεκίνησα το "καταφύγιο".
Ό,τι είναι αυτός ο " κόσμος του ονείρου"
Αναρτήσεις
2 σχόλια:
..και τελικά, είδες πόσο δίκιο είχα;
:)
έχει την αχλύ του ονείρου αυτό το βλογ
τελικά.
μπράβο Ευγενία,
μας αρέσει πολύ να σε διαβάζουμε..
συνέχισε να γράφεις
για να συνεχίσουμε να ονειροπολούμε..
Είχες απόλυτο δίκιο :)
Μπορεί κάποιες στιγμές να μοιάζει πως και τα όνειρα στερεύουν, αλλά η ψυχή βρίσκει τον δρόμο της προς αυτά.
Σε φιλώ :) *
Δημοσίευση σχολίου