Δευτέρα 30 Ιανουαρίου 2012

Τι άλλο θα μπορούσα να ζητήσω ετούτη την στιγμή; ένα φιλί, μια αγκαλιά, μια ακόμη ψυχή για μένα; όταν δάκρυ ξέφυγε από την προσευχή μου και έσταξε στα χείλη σου. Ευλαβικά καταφεύγω στην μορφή σου, πριν δω τον μορφέα, σε ό,τι κι αν κάνει, εσένα να δω και πάλι. Μου έχει τάξει τόσα για να σε ξεπεράσει, πως αν μια φορά πλαγιάσω με το ναι στην σκέψη, θα ξυπνήσω αλλιώτικα.
Κουζουλός, θεώρησε την σιωπή μου για προσύμφωνο και σκαρφίστηκε μαντινάδες ήδη. " Τα μάτια σου ειν' πιο όμορφα, ακόμα και από της Αφροδίτης", μα εγώ δεν μπορώ, γελώ, γιατί θωρώ μόνο τα δικά σου και ο ταλαίπωρος θεώρησε πως με γλύκανε λιγάκι.
Ετούτη την στιγμή τι να σκεφτώ να ζητήσω ακόμη; ένα φιλί, μια αγκαλιά ή την ψυχή σου μονάχα;!

Δεν υπάρχουν σχόλια: