Τετάρτη 25 Ιανουαρίου 2012

Άπειρο

Χιλιάδες χρόνια έχουν περάσει και ακόμη δεν έχεις εξιλεωθεί από τις αναμνήσεις. Περπατάς και ονειροπολείς, μιλάς και χαζεύεις σε ένα φιλί περαστικού. Μουτρωμένο προσωπάκι με μουτζουρωμένα μάτια, ένας κατάδικος και μια φίλη του. Είσαι ολόιδιος, όπως σε είχα φανταστεί, υπέρλαμπρος, μοναδικός και απίστευτα φανατικός με την ύπαρξή σου. Τον υπεύθυνο θα καλέσεις να εμφανιστεί και να αιτιολογήσει πως ξέφυγε από την προσοχή του το άπιαστο. Μην απορείς, εξακολουθώ να έχω επίγνωση και να μην επιτρέπω να ακουστεί ο παραμικρός θόρυβος.
Χίλια μίλια έχεις διανύσει και ακόμη να πεις πως φτάνει, πως έχεις κουραστεί, πως εχεις ανάγκη από μια ανάπαυλα.
Ίδιος και απαράλλακτος κι ας σε έχει αγκαλιάσει το σκοτάδι κι ας έχεις γευτεί το φως και ας έχεις καεί και ας έχεις αναστηθεί.

Δεν υπάρχουν σχόλια: