Κυριακή 29 Ιανουαρίου 2012

Αναπνέεις μέσα σε ένα φιλί και καταπιάνεσαι με μια αγκαλιά. Ακόμα κάνει κρύο και επιμένεις να περπατάς ξυπόλητος σε παγωμένο δάπεδο. Όλα σου είναι όμορφα ακόμα και  το κάψιμο που έχεις στην πλάτη. Ανασαίνεις πάνω σε δρομολόγιο, εικοσιτετράωρο πάνω στο τιμόνι, μα είσαι συνηθισμένος πια. Μαύρο είναι το αγαπημένο σου χρώμα, να ντύνεσαι, να κρύβεσαι, να παρατηρείς μέσα από αυτό. Υποσυνείδητα έθρεψες το θήραμά σου για να έχεις να κυνηγάς και σαν το σημάδεψες, σε βρήκαν οι μοίρες.
Είναι ακόμη νωρίς, ίσα ίσα που φαίνεται το σούρουπο, μια γουλιά καφές και ένα τσιγαριλίκι στριμμένο με απίστευτη μαεστρία, μαθημένος τόσα χρόνια.
Θα ακουμπήσουν τα χείλη και θα ταιριάξουν πάνω σε δική σου διαδρομή.

Δεν υπάρχουν σχόλια: