Πέμπτη 19 Ιανουαρίου 2012

Η πληγή πρέπει να είναι η ίδια, το σημάδι της δεν ξέρω πως θα διαμορφωθεί. Να υπάρχει κάτι να το ψηλαφίζεις και να το αναγνωρίζεις. Να ξέρεις την ιστορία του και να το λες με υπερηφάνεια " ήρωας". Ακούγεται ο ήχος από την μηχανή μιας τράτας, έχεις φτάσει ήδη κάτω στο λιμάνι και ας σε κλείνουν οι τοίχοι στο σεντούκι σου. Έχω φύγει, πάρ' το είδηση πως πληγώνει η παρουσία και σπάσε τα κομμάτια που κρατάς. Να μου χαμογελάς και να βάζεις το χέρι σου πάνω στο δικό μου για να με ξαφνιάσεις, πάντα θα αντιδρώ με ματιά και με ένα "τιι!".
Η ψυχή μου φέρει κωδικό και αντικλείδι είναι κάτι τόσο απλό.
Ξέρω πως συνέχεια σε ξαφνιάζω!

Δεν υπάρχουν σχόλια: