Αφήνεις πληγές και θα βρώ σημάδια. Ένα πακέτο έχει απομείνει και περιμένει ασφαλισμένο από λόγια, μα όχι από απρόσμενες πρακτικές. Ένα άγγιγμα, παιχνίδι με τα χέρια, να δεις πως ταιριάζουν, πως ασφαλίζουν τα δάχτυλα τις σκέψεις και δεν θα σου πουν ποτέ για ποιο πράγμα χαμογελούσαν τόσην ώρα τα δυο τους. Να καλέσω ταξί να σε πάρει; κάπου είχες πει πως ήθελες να πας ή για μένα το ήθελα;
Αφήνεις σύνεργα πίσω σου και συγκεντρώνω τις διαδικασίες για το επόμενο σημάδι σου, χάδι έχει το θράσος να μου πει, καθώς με χαιρετά για πρώτη φορά.
Λίγο πριν το τέλος άξαφνη κίνηση, να με  πάρεις αγκαλιά, λίγο πριν δημιουργήσω πληγή μου έδειχνες τα σημάδια σου και εγώ τα ψηλάφισα.
Κάπου θα σε πάει, κάπου θα σε αφήσει, όχι όμως στο τίποτα και στο πουθενά.