Τρίτη 10 Ιανουαρίου 2012

Φωλιά

Δεν ξέρεις αν πονά, αν σιωπά η ψυχή και μένει ένα δάκρυ στα χείλη, δροσερό μα παγωμένο. Σώπασαν τα κορίτσια και στιχάκια δεν σου λένε τα βράδια, δεν ξέρεις ακόμη πόση ακόμη μοναξιά θα φανεί εμπρός στο φεγγάρι σου. Δεν σε κατέχει κανείς και αν πονά που δεν μπορεί να σε διαθέσει κανείς στην αγκάλη του. Μια γουλιά ολάκερη έχει απομείνει από το κρασί και ευτυχής είσαι, είναι αρκετό για να δικαιολογεί το ποτήρι στα χέρια σου, δεν θα την απολαύσεις ποτέ.
Ένα βήμα έκανες και ήταν προς τα πίσω, να κρυφτείς από το φως του, μοναδικέ, ήσουν όμορφος ακόμη και τότε, ακόμη κι όταν η σκέψη σε ζωγράφιζε όπως ήθελε, όπως μπορούσε να σε είχε συγκρατήσει.
Είναι αφελής που τα όνειρα λάτρεψαν εκείνη και όχι τον μορφέα. Εκείνος επέτρεψε να την συντροφεύουν, δεν είχαν ποτέ επιλογή τα καψερά.
Ένα φιλί ακόμη έχει μείνει, δεν θα το αποζητήσει ουδείς.

Δεν υπάρχουν σχόλια: