Τρίτη 31 Ιανουαρίου 2012

Υποταγμένος, σκληρή λέξη να στην πει κανείς, γιατί σε πονά να το γνωρίζει και άλλος πέρα από τον εαυτό σου. Ήλπιζες να είχες χαθεί στον φόντο της μάζας, μα ξεχώρισες κι ας είχε γυρίσει την πλάτη σου προς τα 'μένα. Ξέρω ποιος είσαι, που δεν πηγαίνεις τα βράδια, πως περνάς την μέρα σου και πως σου αρέσει να ξεφυλλίζεις το ίδιο βιβλίο ώρες ατέλειωτες μέσα στον τόσο θόρυβο.
Άκεφος, ψυχρή έννοια για να την κατανοήσει κάποιος που δεν είναι φιλαράκι σου. Ευχόσουν να ήμουν μια ιδέα απλή, λιτή, δίχως όρους, δίχως υπόσταση, ένα θαύμα για τους άπιστους, μα θα χανόμουν σε μάτια ήσυχης ψυχής, γιατί δεν θα ήξερε πως να με κρατήσει, πέρα από μια συζήτηση.
Έχω καταφέρει περισσότερα από εσένα; είμαι αυτό που ήσουν; θα γίνω αυτό που είσαι και εσύ;
Αφηρημένος στην υφή μου, αφημένη στην στιγμή σου.
Άνιση η φυγή και ο κύκλος έκλεισε, φυλακίζοντας λέξεις, εικόνες, πόθο και ψυχές.
Δεν θα ευχόμουν ποτέ να ήμουν ο άγγελος σου, κάθε βράδυ θα δάκρυζα, θα παρέδιδα φτερά στο προσκέφαλό σου και θα γινόμουν αίσθηση ποθητή και βλάσφημη.
Γονατίζεις; στα μάτια να με κοιτάς, καθώς υποκλίνομαι σε σένα!

Δεν υπάρχουν σχόλια: