Βρήκες τον δρόμο σου και αφήνεις χνάρια να σε ακολουθήσω, να βρω την αγκαλιά σου. Δεν σκέφτεσαι, αφήνεις την ψυχή να ανακαλύψει πως να πείσει τα όνειρα να μην φανερωθούν, έστω κι όταν θα λες αντίο. Έχει δίκιο κανείς όταν καλεί το χάδι λίγο πριν τον μορφέα; θα τα αλλάξει όλα, θα παρερμηνεύσει; θα στα αλλοιώσει και θα σου πει τα νανουρίσματά του, όπως τα επιθυμεί εκείνος. Ξάπλωσες να ξεχαστείς στα σημάδια του χθες. 
Έκλεισες τα μάτια, σου υποσχέθηκε ένα φιλί, παρα μόνο όταν κοιμηθείς.