Κάπως κυλάει το χέρι και παίζει μελωδία που θα ορκιζόταν δεν του ήταν γνώριμη, αλλά έρχεται σαν παλιά ερωμένη στο πλάι του. Σημάδι στην παλάμη, η δική σου πένα που φυλάκιζαν τα δάχτυλά σου. Δύναμη ψυχής κυλά και γράφει τους στίχους από δική σου αναπνοή και μην το μαρτυρήσεις. Δείξε μου το πάθος σου, να συνυπογράψω τα φιλιά.