Τετάρτη 25 Μαΐου 2011

Να ήταν η θάλασσα ψεύτικη, να μην την είχα αγγίξει ποτέ μου, να ταξίδευα πάντα σε στεριά, φουρτούνες να μην γνώριζα. Να σου έκαναν δώρα μόνο ένα φιλί και για δάκρυα δαχτυλίδια, να είχαν αξία μονάχα μια στιγμή. Κλείνεις τα μάτια και όλα σκοτεινιάζουν και ας έχεις τόσες εικόνες εμπρός σου. 
Έχεις αφήσει την ψυχή σου να ξεκουραστεί για έναν αιώνα και απέμεινε μόνο η σκέψη να τυραννιέται σε τούτα τα μέρη. Να ήσουν αυτό που θα ήθελες να έχεις αγκαλιά, τίποτα να μην σου λείπει και όσα τα χρόνια δεν σκεφτούν, εσύ μην φυλακίζεις!

Δεν υπάρχουν σχόλια: