Θα ξεχαστώ, αυτό θα πω σε όποιον με ρωτήσει αν ζω. Ανάσες μόνο σε στιγμές, που υπήρξαν λίγες για να μπορείς να αντέχεις. Εσύ, μονάχα νιώσε με, πνοή στην αγκαλιά σου, πρόλαβέ με μην στο πω. Αφέθηκα, αφαιρέθηκα σε εικόνα ουρανού, το είχα ανάγκη πιο πολύ από το φιλί σου, μην ρωτήσεις.

Πρέπει κάτι, κάποιος να φταίει; δεν έπραξα σε τίποτα. Αυτοβούλως δηλώνω εθελοντής, γιατί μόνο αυτό θέλησα, την ψυχή σου κοντά μου.

Ξέρω, θα μου μιλήσεις για όσα έμειναν πίσω για όσα δεν γνωρίζω και δεν θα πω κουβέντα, αλλά στο παρόν μείνε, μαζί μου, να πιστέψω πως υπάρχεις!