Κυριακή 22 Μαΐου 2011

Μια στιγμή να ήταν αρκετή όσα νιώθω να κλείσω σε ένα κουτί, να το αφήσω σε δωμάτιο απόμακρο και σκοτεινό και να το ξεχάσω εκεί. Δεν θα πεις κουβέντα  και θα μιλήσουμε για όσα κρύβονται σε μυαλό χρόνια, με φόντο απρόσμενο. Ματιές να θωρούν, να χαζεύουν μορφή και να κρατούν εικόνες για όσα δεν θα μπορέσεις να έχεις ποτέ. Φιλιά αφημένα σε μοίρα να λένε πως δεν γνωρίζουν κάτοχο και παραλήπτη.
Ονειροπόλος για όσους δεν κατέχουν ψυχής σημάδι, αφελής για όσους δεν πιστεύουν, τρελός για όσους αφέθηκαν στην νυχτιά. 
Κάποια στιγμή η ψυχή θα σταματήσει εμπρός στην καρδιά και θα ηχήσει σιωπή.

Δεν υπάρχουν σχόλια: