Τετάρτη 28 Δεκεμβρίου 2011

Να κρυφτώ στην αγκαλιά σου σαν παιδί που κακοξύπνησε και γκρινιάζει, που όλα του φταίνε και θέλει να κλάψει, όχι γιατί το πείραξε κανείς, απλά επειδή τα όνειρα ήταν γλυκά. Ξέρει πως θα το νανουρίσεις πάλι, πως θα νιώσει ασφάλεια και θα σωπάσει γρήγορα στα χέρια σου, μονάχα. Θα το τοποθετήσεις και πάλι στο κρεβάτι του, θα τακτοποιήσεις τα ζεστά του και θα χαϊδέψεις τον μορφέα για να είναι και πάλι καλός μαζί του. Να γλιστρήσω στην αγκαλιά σου, να σε αισθανθώ φευγαλέα και να μην πιαστώ από τα χέρια σου, να βρω τον τρόπο να ξυπνήσω να δω την ματιά σου. Είναι προτιμότερο να έχω ανοιχτή την ψυχή την στιγμή εκείνη, στο χουζούρι να νιώσω φιλί και να αφήσω μια ανάσα πάνω σε δέρμα δικό σου.
Δάκρυ όχι επειδή κάποιος μου έκανε καζούρα, απλά το όνειρο είχε την εικόνα σου.