Κυριακή 5 Φεβρουαρίου 2012

Έχει σημασία αν σπάσω σε χίλια κομμάτια, αν επιτρέψω στον εαυτό μου να κυλήσει προς τα μέσα και ξεχάσει για μια στιγμή που βρίσκεται. Έχει υπάρξει μια φιγούρα σε ξένη ζωή, παρτιτούρα σε μυαλό και ψυχή, μα όχι σε πορφυρά σεντόνια, σε ματιές. Έχει αντίκτυπο μια και μόνο ανάσα, όταν θα βγει από το κορμί για να ταξιδέψει ως το ταβάνι και θα ξεψυχήσει, χωρίς να την αισθανθεί κανείς;
Νόημα σε κραυγές, ενώ όλοι αδιαφορούν, πόρισμα σε λαλιά αλλοπαρμένου, ματιά αφηρημένου και ξέρεις που στοχεύει το μυαλό.
Σου επιτρέπεται να είσαι Κυρία, σου απαγορεύεται να γίνεις μια καθώς οφείλεις ερωμένη. Σου χαρίζονται ζωές, μα όχι στιγμές.
Όλοι έχουν δικαίωμα πάνω σου, γιατί αποδεικνύεται πως σε όλα έχεις δίκιο, πως έχεις υπάρξει μάντης σωστός, αλάνθαστος, είναι σκληρό, μα είναι η μόνη σου αλήθεια.

Δεν υπάρχουν σχόλια: