Σάββατο 11 Φεβρουαρίου 2012

Ξέρεις τον τρόπο να με νανουρίσεις, μόνο σε εσένα αφήνομαι. Απέριττη, λιτά μαλλιά να έχεις να παίζεις και  θα μπω στην αγκαλιά σου. Όχι, δεν θέλω τα χάδια σου, να νιώσω εσένα θέλω, να ακούσω χτύπο και θα έρθει ο μορφέας, βιαστικός, να με κοιμίσει σε δικό του κόσμο.
Έχεις όλα όσα δεν θα καταλάβεις ποτέ πως σου ανήκουν σε μια τέτοια στιγμή και θα απαιτήσεις να σε καλέσω μια ακόμη φορά για καληνύχτα.
Ένα φιλί και κλείστηκε η μαγεία εκεί, χρώματα, φως, φλόγα, σκοτάδι, σιωπή.

Δεν υπάρχουν σχόλια: