Κυριακή 5 Φεβρουαρίου 2012

Αντιφατικοί ρόλοι στο ίδιο έργο. Είσαι κομπάρσος, προβαρισμένα τα λόγια σου, έχεις μια μόνο ευκαιρία πάνω στο σανίδι. Θα μπεις και θα σταθείς πίσω από όλους, θα είσαι στην σκιά, δίπλα στην κουρτίνα και σαν φτάσει η ώρα, θα κλέψεις την παράσταση με την μια και μοναδική σου ατάκα. Έτοιμος; βγαίνεις, μην τα θαλασσώσεις. Κόμπος και όμως στάθηκες στο σημείο που υπήρχε η κιμωλία, κοίταξες στο πλήθος, εστίασες στον έναν θεατή που είχε κρεμαστεί στα χείλη σου και λάλησες.
Ήταν η μόνη στιγμή που άκουσες γέλια, ήταν η μόνη εικόνα που θυμάσαι από όλη την παρωδία.
Στέφτηκε με επιτυχία, κριτικές θεσπέσιες που αναφέρουν την ύπαρξή σου και όμως όχι όνομα. Παρέμεινες σεζόν ολάκερες στον ίδιο θίασο χάρη σε τούτη την στιγμή, για την στιγμή που έλαμπες, στην άκρη της σκηνής.

2 σχόλια:

Unknown είπε...

πολύ όμορφο//την καλημερα μου

Εvgenia Tr είπε...

Καλησπέρα!