Τρίτη 7 Φεβρουαρίου 2012

Στον κόσμο του ερωτευμένου

Ονειροπαρμένος νεαρός με ροζ τούφες στα μαλλιά και ένα συνεχές βογκητό που επαναλαμβάνεται, ανεξαρτήτου ώρας, μέρας και καιρικών συνθηκών. Πρέπει να είναι βαρετό, αλλά εκεί, ακάθεκτος στο να μένει ακίνητος ώρες ολάκερες λες και περιμένει θεία επιφοίτιση. Μα είναι μόνο ένα συναίσθημα που τον έχει αποπάρει εδώ και στιγμές και δεν λέει να τον αφήσει.
Πεταλούδες, λένε, πολυχρωμία και σύννεφα που νωχελικά κινούνται, μα σάμπως ξέρω να σου πω αν στέκει ετούτη η κατηγορία;
Αγέρωχος, γιατί τώρα πρέπει να είναι η δημιουργία της εικόνας, η πιο έντονη, η φαντασία και η μυθοπλασία του κειμένου για το πως θα πορευτεί με την αγαπημένη του. Ναι σου λέω, παραμιλάει ακόμα και στον ξύπνιο του και κάνει όλες τις απαραίτητες ενέργειες, όπως όταν θα είναι μαζί. 
Αχ το καψερό θα μοιρολογήσεις,  μα ετούτος στέκει ευτυχής και απροσπέλαστος από κάθε τι μικρό και μάταια πραγματικό.
Αν δεν το γνώριζες και αυτό, μάθε πως ό,τι κι αν φανερωθεί εμπρός του δεν τον συγκινεί. Τίποτε άλλο παρά μια μορφή, έστω και ένα δείγμα από εκείνην. Μην με ρωτήσεις μονάχα αν είναι πραγματική, αν υφίσταται, αν του έχει μιλήσει ποτέ, αν έχει δει και αγγίξει την υπόστασή της.
Θα τον ζήλευα και εγώ, αν ήξερα αν έχει γαλήνη στην ψυχή του.

Δεν υπάρχουν σχόλια: