Κυριακή 19 Φεβρουαρίου 2012

Δεν θα αλλάξεις ποτέ ούτε στην καρδιά, ούτε στην ψυχή και δεν θα σε πιστέψει κανείς. Ακόμη και εσύ ο ίδιος δεν μπορείς να αποδεχτείς την φύση σου, το ότι το μυαλό δεν παύει να ονειροπολεί το ίδιο σκηνικό μήνες τώρα, πως δεν ξεθωριάζει η θύμηση, αλλά γίνεται ένα τοπίο ποιο ζοφερό, ζωηρό και έντονα δικό σου. Είσαι μέσα; θα κάνω εγώ σεφτέ και θα προσφέρω όλα όσα συγκέντρωσα από την ματιά σου. Από εδώ καρδιά μου ποιος να θέλει να δραπετεύσει; δεκτή η ποινή, δεκτά και τα φιλιά σου. Ένα πιοτό ακόμη και θα διαπιστώσεις έκπληκτος πως δεν μεθώ, μονάχα παραμιλώ και αυτό γιατί θα μου το δικαιολογήσεις.
Δεν θα απομακρυνθείς ποτέ, ούτε από τους παλμούς, ούτε από τα δάκρυά σου και δεν θα στο αναγνωρίσει κανείς. Ακόμη και εκείνος σε έχει καταλάβει, ακόμη και εκείνος που σε ποθεί πιο πολύ, ο μορφέας!

Δεν υπάρχουν σχόλια: