Κυριακή 19 Φεβρουαρίου 2012

Ένα παρακάλι στην ψυχή σου ο κόσμος και δεν θα την αγγίξει. Έχεις αφήσει εδώ και καιρό τα επίγεια και ακολουθείς οδοιπορικό απρόβλεπτο. Μοναχικός, χαμογελάς μόνο τα βράδια βλέποντας τον ουρανό από πάνω σου, χάρτης και φυλαχτό. Να σε καλέσω στο φτωχικό μου, ελπίζοντας πως θα μείνεις να ξαποστάσεις. Δεν το έχεις ανάγκη,  μα δεν θα αρνηθείς, αποζητάς μυρωδιά γνώριμη.
Θα κάτσεις στο τζάκι, θα σε φιλέψω με όσα έχω και διάλεξε εσύ τι θα κάψεις, τι θα καθαγιάσεις και τι θα μου επιτρέψεις να διασώσω.
Ένα μπλουζ θα μου χαρίσεις, άκουσμα διαμαντένιο και σώπασα.
Στο καλό, εσύ που δεν αφήνεις πληγές. 
Τα σημάδια σου στην παλάμη μου αναγνώρισες και ήρθες κοντά.

Δεν υπάρχουν σχόλια: